Kanioning w Wadi al Mujib

Ł: Wąwóz Wadi Mujib, nad którym mieszkamy uchodzi do Morza Martwego widowiskowym kanionem. Chcieliśmy odwiedzić tę popularną jordańską atrakcję, ale pojawiło się trochę problemów. Po pierwsze gdy przylecieliśmy do Jordanii, był jeszcze nieczynny za względu na wysoki stan wody, ale na szczęście właśnie go otwarli. Po drugie wpuszczane są tylko osoby pełnoletnie. Miałem nadzieję, że to tylko teoria i Nikodem będzie mógł pójść ze mną, ale niestety. Nie pomogło postarzenie go do 16 lat, nie pomogła prezentacja sprytu, obycia z wodą i skałami, zdrowia ani muskułów. Być może właśnie ze względu na ten wysoki stan wody byli tacy nieugięci, albo generalnie są zasadniczy.
Koniec końców stanęło na tym, że idę sam, a reszta ekipy na plażę. Taaaak…… to była jedna z najfajniejszych rzeczy jakie w życiu robiłem, a raczej wiodę atrakcyjny tryb życia :)
Całość zorganizowana jest tak, że ubiera się kamizelkę ratunkową i idzie w górę wąskiego kanionu miejscami całkowicie wypełnionego wodą, a potem wraca tą samą drogą. Dzisiaj woda była w niektórych miejscach bardzo głęboka i bardzo rwąca, więc wdziałem trochę osób, które zawróciły w połowie, albo nawet w 1/3 trasy. Zresztą w ogóle było mało osób, a czytałem, że są tu tłumy. Kanion piękny, skały malownicze, zachwycają kształtem i kolorem. Myślę, że jeśli ktoś ma poczucie, że jest ciut sprawniejszy fizycznie niż średnia populacyjna to będąc w Jordanii powinien koniecznie tu zawitać. W miejscach większych progów skalnych i mocnego nurtu są oczywiście porozciągane liny poręczowe, a nawet zamontowane drabiny, które w normalnych letnich warunkach ułatwiają dotarcie do końca trasy. Dzisiaj też oczywiście było to wszystko, tylko działało jak w ekstremalnym parku linowym. Na przykład przejście 20m pod silny prąd w wodzie po pas, trzymając się liny, to bułka z masłem, ale ten sam odcinek bez gruntu pod nogami, to już przeciąganie się przez wodną kipiel. Fajne miejsce, które też zatrzymało parę osób to 3m drabina, która dzisiaj stała dokładnie w strudze wodospadu. Myślałem, że największym problemem będzie nieoderwanie się od szczebli, ale to żaden problem choć wymagał trochę wysiłku. Najtrudniej wymyślić gdzie oddychać gdy hektolitry wody leją się na łeb. Ja oddychałem pod pachą – polecam :)
Trasa kończy się kilkumetrowym wodospadem, przy którym już nie ma żadnej liny ani drabiny, a szkoda, bo po chwili odpoczynku chętnie poszedłbym dalej
Wejście samodzielne 21JOD, są jeszcze inne trasy dostępne z przewodnikiem na mokro i na sucho.

Zdjęcia (29)

Komentarze (4)