Na samym czubku

Ł: Dzisiaj znowu dzień w buciorach i z kijami. Odwiedziliśmy już przylądki najdalej wysunięte na południe i na zachód, czyli zostały jeszcze północ i wschód. Ale tak się na Teneryfie składa, że to właściwie to samo miejsce, czyli okolice Roque Bernejo. Cały półwysep powyżej stolicy wypełnia potężny masyw górski, pokryty pokręconymi drogami i soczystą zielenią, której próżno wypatrywać na południu i w sercu wyspy. Nad wierzchołkami drzew i ostrymi graniami przewalają się gnane atlantyckimi podmuchami chmury, a dodatkowo słoneczne zbocza w malowniczych wąwozach porastają niezliczone kaktusy, z agawami i opuncjami na czele.
I właśnie jedną z takich nieprawdopodobnie pokręconych wąskich dróżek dotoczyliśmy się do Chamorgi, z której wybraliśmy się zboczem wąwozu do latarni (Faro de Anaga), a po zejściu nad brzeg wróciliśmy na górę dnem wąwozu (Barranco de Chamorga). Widoki przepiękne, kolory i formy niesamowite - zaklikaliśmy całą kartę w aparacie:) Zwraca uwagę, że ta część Teneryfy straciła swój czysto wulkaniczny charakter. W górnej części wąwozu pojawiły się inne skały np. białe wapienie jak w naszej Jurze czy Pieninach. Niby kilometrów niewiele i wiatr miło chłodził, ale mocno poczuliśmy przebytą drogę

A: Z nietypowych roślinek zwracają uwagę duże rozetnice (Aeonium arboreum), które hoduje się u nas w skalniaczkach. Rozetnice rosną na dziko tylko na Wyspach Kanaryjskich, Maderze i Afryce Północnej. Następne endemiczne roślinki, występujące tylko na Kanarach to Wilczomlecze kanaryjskie, które wyglądają jak kaktusy, bo mają cztery krawędzie z kolcami, ale nawet nie należą do rodziny kaktusowatych. Jest ich naprawdę mnóstwo. Co ciekawe razem z nimi rośnie wiele wilczomleczy balsamicznych, które choć podobne z nazwy wyglądają zupełnie inaczej. To gęste, mięsiste i mocno rozgałęzione krzewy, wyglądające trochę jak miniaturowe drzewa. Najczęściej są bezlistne, ale czasem mają na końcach drobne listeczki. Ze złamanej gałązki wycieka gęsty, mleczny płyn, który jest mocno trujący. Wilczomlecze balsamiczne są charakterystyczne dla Wysp kanaryjskich, ale najbardziej typowe są dla Sahary Zachodniej, nawet uważane są za roślinę narodową tego kraju. Jej mleczko w odpowiednich dawkach używa się jako lekarstwo w medycynie ludowej.

Zdjęcia (39)

Komentarze (1)